Blog #1: Dromen van deelname Cape Epic in Zuid-Afrika

Het is tijd voor de eerste blog vanuit Zuid-Afrika. Zondag 20 maart staan Michiel Smit en Jeroen de Geus voor het eerst aan de start van de ABSA Cape Epic in Zuid-Afrika. Dit is een 8-daagse mountainbike wedstrijd van ruim 650 kilometer met ruim 16.500 hoogtemeters. Dit gaat niet over geplaveide paden maar over ruige routes vol met los zand, stenen, boomwortels, enz. De hitte, de lengte van de etappes en de hoogtemeters zullen het zwaar maken, echter de trails zijn adembenemend mooi en de omgeving zal uniek zijn!

De eerste blog is geschreven door Jeroen en gaat voornamelijk over de lange weg naar deelname aan de Cape Epic.

8cac08d9_9ac9_40d0_8c89_46a3a63985c7_2.jpeg 

Quote Michael Jordan: “Some people want it to happen, some wish it would happen, others make it happen” 

Korte flashbackIk wil jullie eerst terugbrengen naar zo’n 10 jaar geleden. Voor het werk reisde ik elke maand naar Ethiopië en Kenia, met een groepje Nederlanders fietsen wij daar op de zondag. Toen nog op een 26 inch hardtail (MTB met alleen voorvering). In 2012 heb ik meegedaan aan een 3-daagse mountainbike wedstrijd in Kenia. Na 2 dagen moest ik de strijd staken, ik kon niet meer op mijn zadel zitten vanwege alle blaren en losse vellen. De voorbereiding was niet optimaal (te weinig gefietst) en de zeem van de broek was achteraf al versleten. Op dat moment zag ik in een Mountainbike magazine een foto van een MTB-er op een bergrug in Zuid-Afrika op de achtergrond de welbekende Afrikaanse horizon. In het artikel was te lezen dat dit een 8-daagse wedstrijd was met etappes van meer dan 120km, de Cape Epic dus. Op dat moment dacht ik hoe het in hemelsnaam mogelijk was om zo’n wedstrijd te finishen. Gekkenwerk!

SportcarrièreVanaf mijn 5e jaar heb ik altijd aan BMX gedaan, dat is voornamelijk sprinten over 30-35 seconden. Vanaf mijn 20e tot en met mijn 30e heb ik niet gesport. In 2010 weer gestart met BMX tot en met 2017, hoogtepunt was wel in 2014 toen ik 4e werd op het WK in Rotterdam Ahoy bij de 35-40 jarigen. Ik wilde wel graag blijven sporten, enige wat ik kon was fietsen en vanaf dat moment dus maar een aluminium hardtail mountainbike gekocht, al gauw was ik weer verkocht aan het fietsen. Het bleek dat er in Nederland hele mooie routes zijn, ook had ik de Drentse bossen nog nooit zo mooi gezien. In Sleen ligt een hele mooie uitdagende MTB route van 32 km.

Na 3 maanden aluminium hardtail verkocht en een nieuwe carbonnen hardtail aangeschaft ondertussen ook lid geworden van de mountainbikeclub Bushbikers in Sleen. Rondjes van 32 kilometer werden al gauw rondjes van 50 km, dat veranderde al snel naar 75+ km rondjes. In 2018 met een gekke kop maar ingeschreven voor de Bartje200. Een 200km lange MTB wedstrijd over de mooiste routes in Drenthe. Uiteindelijk haalde ik hier een mooie 25e plaats in een tijd van iets boven de 8 uur. Niet gek voor een sprinter.

Fietsen combineren met werkOndertussen had ik mijn werk met veel reizen ingeruild voor een baan in Nederland. Lange reizen naar het buitenland werden enkele korte buitenland tripjes per jaar. Aangezien een belangrijke leverancier in Zuid-Afrika (300km buiten Kaapstad) zit en een grote klant in Californië (uur vanaf San Francisco) in Amerika werd er al gauw een mountainbike gehuurd voor wat dagtripjes. De BMX achtergrond kwam handig van pas met al die mooie afdalingen.

Deelname Cape Epic kwam op tafelIn 2019 vertelde ik mijn werkgever over de Cape Epic in Zuid-Afrika. Ik kreeg als antwoord waarom doe je niet een keer mee? Ja, waarom ook niet! De kosten zijn wel een dingetje. Inschrijving kost al 3000 euro per persoon, deze zijn ook nog eens in luttele seconden uitverkocht, daarnaast moet je ook nog een teampartner hebben, want deelnemen doe je in een team van 2 rijders. Andere kosten zijn tickets, hotelovernachting, massage, sportvoeding, kleding, etc. Deelname aan de Cape Epic kost gauw zo’n € 7.000,- Daarvoor heb je wel een full-service beleving    

Deelname Cape Epic 2020 was een feit (of toch niet?)Na een paar belletjes naar klanten had ik al een heel sponsorbedrag bij elkaar, rest alleen nog een teampartner zoeken. Toeval of niet op het forum van mountainbike.nl stond een bericht dat iemand een teaminschrijving had voor deelname aan de Cape Epic in 2020. Snel contact opgenomen en afgesproken om een rondje te doen in Tecklenburg, Duitsland. Hier liggen hele technische trails met steile klimmen. Als snel bleek dat Henk en ik elkaar wel lagen. Henk met veel duurvermogen en Jeroen met explosiviteit. Een mooi aanvullend team. 

Een Cape Epic rijd je tegenwoordig niet meer op een hardtail, daarvoor ben je een fully benodigd (MTB met voor- en achtervering). In 2019 ging je nog naar een fietsenmaker en bestelde je een fiets die binnen no time werd geleverd. Kortom de keuze was een Specialized Epic bij Bikes4You in Emmen, alles zat er op en aan voor een wedstrijd als de Cape Epic.

Henk woont in het Noorden van Limburg, daarom als voorbereiding maandelijks met elkaar afgesproken om een rondje te fietsen. Meestal in omgeving Tecklenburg of Sallandse Heuvelrug. In 2020 waren beide klaar voor de Cape Epic, we waren al aanwezig in Zuid-Afrika toen op het allerlaatste moment de wedstrijd wegens corona werd afgelast. 

6274_20210612_142438_195131828_original_2.jpg

Foto boven: Henk en Jeroen in actie tijdens Beskidy 2021

Deelname Cape Epic 2022En ja, wat nu? Tegen een bijbetaling konden we deelnemen aan een Cape Epic editie in 2021, 2022 of 2023. We hebben ervoor gekozen om toch maar weer deel te nemen aan de 2022 editie ervan uitgaande dat corona verleden tijd zou zijn. Daar kwamen we natuurlijk mooi mee op de koffie. Naar aanleiding van de voorbereiding voor 2020 editie wisten we nu allebei wat we beter moesten doen. In mijn geval was dat meer naar de masseur. In de voorbereiding voor 2020 heb ik veel last gehad van overbelaste knieën. Dit werd met name veroorzaakt door mijn korte spieren als sprinter. Daarom om de week naar de masseur, probleem met knieën niet meer gehad.

Andere verandering is trainen op Zwift. Zwift is fietsen in een virtuele wereld met andere rijders over de hele wereld. Je kan jouw eigen fiets op een hometrainer plaatsen, deze aansluiten op TV of laptop en fietsen maar. Grote voordeel is dat je heel makkelijk kunt inplannen wanneer je gaat fietsen. Aangezien je binnen zit (in mijn geval de garage), zit je altijd droog. Training kan  altijd doorgaan. Door het deelnemen aan wedstrijden op Zwift ben ik veel sterker geworden.

Duurtraining heb ik ook voornamelijk via zwift gedaan, echter dat komt niet overeen met het buiten fietsen. In februari heb ik een aantal dagen kunnen fietsen in Californië. Dat was een mooie test voor mijn duurvermogen, in totaal bijna 400km gemaakt en 8500 hoogtemeters zonder problemen. Een mooie generale voor de Cape Epic.

Corona-vrij blijvenGrootste uitdaging is wel het corona-vrij blijven in de voorbereiding. Ik heb het geluk dat ik voor mijn werk niet in grote groepen verblijf, privé heb ik ook groepen ontweken. Corona krijgen is wellicht niet zo’n probleem, echter je weet niet wat het doet met de opgebouwde conditie. De Cape Epic rijd je niet op een broodje pindakaas, daarvoor moet je wel wat meer doen. In februari heeft mijn gezin corona gekregen, ik ben de dans ontsnapt aangezien ik een aantal dagen in de garage heb gewoond, gevolgd door een trip naar Amerika. Bij terugkomst was iedereen weer corona-vrij.

De laatste maand met stijgende aantallen coronagevallen werd het steeds moeilijker om vrij te blijven, ik moest en zou dat vliegtuig in met een negatieve PCR-test. Het zou toch niet gebeuren dat na 2 1/2 jaar voorbereiding deelname Cape Epic in rook zou opgaan. Het was namelijk nu deelnemen of niet meer.

Zaterdag 5 maart heb ik als voorbereiding laatste keer samen gefietst met Henk op de routes van Nijmegen en Groesbeek. Het fietsen ging erg lekker, ook met Henk, we waren er klaar voor. Een thuiswonende dochter van Henk had wel corona op dat moment, echter die was verbannen naar de zolderkamer. Voor Henk geld hetzelfde, hij moest ook vrij zien te blijven.

Op zondag 6 maart heb ik besloten om ticket te wijzigen en zo snel mogelijk een PCR test te doen. Ik kon het afwachten niet meer aan. Ticket omgezet naar vertrek donderdag 10 maart, PCR test op maandag. Uitslag was negatief, feest want ik kon vliegen! 

Op de maandag kreeg ik inmiddels ook bericht dat schoonouders positief waren getest, ik had daar nog geklust dat weekend ervoor. Mijn gevoel had het bij het juiste eind, keuze was goed om eerder te vertrekken. Tot op heden nog steeds corona-vrij. Voor deelname aan de wedstrijd hoeft niet meer getest te worden.

SleutelbeenbreukDag na onze laatste gezamenlijke rit met Henk kreeg ik een berichtje van hem uit het ziekenhuis. Henk was tijdens een rondje fietsen gevallen op zijn schouder en waarschijnlijk sleutelbeen gebroken. Henk moest nog voor de foto, echter als fietser weet je precies wanneer sleutelbeen is gebroken. Gevoel van Henk was ook juist.

Teleurstelling was groot, de voorbereidingen hebben meer dan 2 1/2 jaar geduurd, met nog minder dan 14 dagen te gaan is Henk uitgevallen. Deelname zat er niet meer in. 

Wat nu? Henk gaf aan dat ik maar op zoek moest gaan naar een nieuwe teampartner en dat geld geen rol mocht spelen.

556c054a_b19a_4c2e_af75_9555da150825_2.jpeg

Foto boven: Henk in actie op een trail nadat Cape Epic 2020 was afgelast

Belletje naar Michiel SmitIn november en december heb ik aantal ritjes gedaan met Michiel. We gaan als team Bushbikers ook meedoen met de 24-uur race van Finale Ligure in Italië met Hemelvaart. Michiel is daarvoor aan het trainen en inmiddels ook 12kg kwijt geraakt. Daarnaast hadden we al afgesproken dat hij in 2023 een keer zou meegaan naar Zuid-Afrika om daar te gaan fietsen.

Michiel had net de marathon van Ruinen gefietst toen ik hem belde. Ik vroeg hoe het was gegaan en of hij nog pr’s had gereden. Michiel gaf aan dat hij door niemand was ingehaald en lekker had gereden. Ik gaf aan dat dat goed uitkwam en dat ik een verrassing had, hij mocht meedoen als invaller aan de Cape Epic. Na kort overleg met thuisfront en werkgever had Michiel het verlossende antwoord. Hij ging mee!

Team Bushbikers-Bikes4You is weer compleetMichiel vliegt nu woensdag 16 maart naar Kaapstad, ook hij moet eerst nog een negatieve PCR test hebben. Dus dat wordt nog even een spannend moment. Paspoort is ondertussen ook geregeld en kan aanstaande maandag opgehaald worden.

Uiteraard is Michiel minimaal voorbereid op wat gaat komen, doelstelling zal dan ook zijn om Cape Epic uit te fietsen. Ik ga ervan uit dat ik hem met name op het vlakke en afdalingen kan helpen. Het klimmen zal hij toch zelf moeten doen. Ik moet uiteraard zelf ook overeind blijven, een slippertje is zo gemaakt. In dit terrein wordt dat gelijk afgestraft.

843314bc_12b0_4d08_8db1_0b3e4aee7613_2.jpeg

Foto boven: Michiel en Jeroen na parcoursverkenning Beskidy 2021

Foto’s Cape EpicVan de reis worden foto’s gemaakt, deze zijn terug te vinden via Flickr via deze link

Blog #2Binnenkort volgt de volgende blog, zo zullen we de hele reis gaan bijhouden.

De Cape Epic 2022 route 

 

 

Nieuws Overzicht